Pareidolie is een fenomeen waarbij we menen zaken te herkennen in willekeurige, vage vormen. Gekende voorbeelden zijn het herkennen van gezichten op dieren in wolken, of het menen te zien van een persoon in een schaduw in een donker bos. Het gaat hier om missers van de hersenen, welke doorlopend op zoek zijn naar gezichten, figuren, en dergelijke in hetgeen door onze ogen wordt waargenomen. Pareidolie kan erg sterk inwerken op de menselijke perceptie, waardoor het effect overtuigend kan zijn voor wie het ervaart (of ondergaat). 

Pareidolie is geen onbekend fenomeen binnen de paleontologie. Vaak worden grillig gevormde stenen ten onrechte voor fossielen aanzien. Vooral vuursteen (silex), dat erg variabel kan zijn qua vorm, leidt snel tot dit soort vergissingen. 

Geen fossiele schildpad maar het resultaat van barstjes en onregelmatigheden in het gesteente. Vindplaats Mill. Foto: Herman Zevenberg.

Geen fossiel buitenaards wezen, maar ecundaire verkleuringen in een stuk vuursteen. Vindplaats Escalles, Frankrijk. Foto: Herman Zevenberg.