De Burgess shale staat bekend als een vindplaats van unieke fossielen uit het Cambrium tijdperk. Het bijzondere is dat ook de zachte delen van de organismen bewaard zijn gebleven, en dat veel gevonden fossielen absoluut niet lijken op de bekendere fossielen. In 1909 werd deze ontsluiting bij toeval ontdekt door Charles Doolittle Walcott.
De schalies zijn in het Cambrium tijdperk afgezet in de diepzee. Aan de voet van een onderwaterklif kwamen er regelmatig modderstromen naar beneden die alle aanwezige leven meesleurde naar beneden en heeft bedekt. Dit proces heeft zich talloze malen herhaald, waardoor een flink pakket schalie met fossielen is ontstaan. De zuurstofloze omstandigheden in de diepzee hebben ervoor gezorgd dat ook de zachte delen bewaard zijn gebleven.
Er zijn vele soorten fossielen gevonden. Trilobieten en andere geleedpotigen komen het meeste voor. Verschillende primitieve vormen van crinoiden, sponzen, koraalachtigen, wormachtigen, brachiopoden zijn gevonden. Verder zijn er een aantal volledig bizarre onbekende diergroepen aangetroffen die nooit ergens anders gevonden zijn en niemand voor mogelijk had gehouden.
De fossielen van deze vindplaats werpen een uniek licht op de explosie van het leven in het Cambrium. In 1981 is de site op de werelderfgoedlijst van de Unesco gezet.
