Op een naar het westen uitstekend punt van de kliffen van het Ustyurt Plateau is de zogenaamde Kolbay sectie, een opeenvolging van mid-Krijt afzettingen rijk aan haaientanden en ammonieten. 

De Kolbay sectie omvat ongeveer 90 meter strata van mid Krijt (boven Albiaan tot onder Cenomaniaan) ouderdom, afgedekt door de Neogene kalkstenen van het Ustyurt Plateau. De sectie, en de ammonieten die er in voorkomen, zijn beschreven door Kennedy et al. (2008). Een deel van de haaientanden assemblage is beschreven door Siversson et al. (2013). Drie lagen zijn relatief rijk aan haaientanden, op 44,5, 47,4 en 51,6 meter boven de basis van de sectie. De onderste van deze lagen is een fosfatische lag deposit, rijk aan enigsinds verrolde haaien- en roggentanden. De twee hogere lagen bestaan uit fijne zandsteen, met goed bewaarde, grote haaientanden en resten van vissen en reptielen. De haaientanden zijn vooral te vinden op de stijle hellingen, of op de plekken waar de Krijt afzettingen beschermd zijn door de Neogene kalksteenbanken. Over een afstand van ongeveer 6 km zijn er verschillende plekken waar onverweerde Krijtlagen te vinden zijn met goed bewaarde fossielen, voornamelijk op de zuid en zuidwest gerichte hellignen. De haaientanden lagen zitten tussen twee lagen met ammonieten. In het onderste pakket zit de "Placenticeras laag", die de laat Albiaan Mortoniceras (Subschloenbachia) perinflatum Zone omvat (Kennedy et al. 2008). Tussen de bovenste haaientandenlagen zit de "Schloenbachia laag", met veel ammonieten, hoofdzakelijk Mantelliceras lymense en Algerites ellipticus, typisch voor de Neostlingoceras carcitanense Subzone van de vroeg Cenomaniaan Mantelliceras mantelli Zone. De fossielen van de Kolbay sectie zijn dus laat Albiaan of vroeg Cenomaniaan.